Hallokes!!

Ja watte, de tijd gaat hier zo snel...en er gebeurt hier zoveel. Ik ga het proberen kort te houden deze keer en niet te fel uit te wijden over de vele consultas en emergencias die de laatste week hier gepaseerd zijn. Sandra is er zelfs ziek van geworden: een goeie Angina en een oppervlakkige luchtweginfectie was de diagnose...

Veel ontspanning hebben we de laatste week niet gehad. Plannen wel, maar daar is niet veel van in huis gekomen.
Zo dachten we vorig weekend op zaterdagavond een mini-party te organiseren. De playlist was net klaar, de pannenkoeken waren op en dan "klop klop"...een emergencia: Elisabethje, 5 jaar jong, had 6 u geleden diesel gedronken...sindsdien had ze al flink wat gebraakt (gelukkig!!!) en daardoor had ze niet veel kracht meer en daarmee kwamen ze (een tikkeltje te laat)ne keer op consulta.We hebben ze een 40-tal pillen gegeven om toxische stoffen te absorberen en een nachtje geobserveerd in de Clinica. En tegen de ochtend aan hebben we haar kunnen ontslaan...todo bien!Alleen is onze party helaas niet kunnen doorgaan (maar dat is bijzaak)!
Maar niet getreurd op zondagochtend gingen we de berg oversteken voor een gezellige picknik met onze collega´s van Yalanhuitz...na een uurtje stappen en even shoppen in Ixquisis...komt er plots een kindje ons halen omdat er een telefoontje zou zijn voor la enfermera Katalina...het bleek Wouter te zijn met de boodschap dat we direct moesten komen, zonder al te veel uitleg. We zijn dan onmiddellijk terug over dienen berg gestapt (lees: gelopen!!) in een 20-tal minuten, wat toch wel een voorlopig record is, denk ik! Terug in Pojom, bleek het te gaan om een meisje van 15 dat een miskraam had. Ze had al 2 dagen bloedverlies...ze zag er zwak uit en lag in een plas bloed toen we toekwamen. Gelukkig hebben we hier straffe pillekes om de baarmoeder goed te laten samen trekken...antibiotica om infecties te voorkomen en infuustherapie om de bloeddruk wat op te krikken. Na 2 dagen in de clinica is ze naar huis gegaan...alles goed, alleen vermoeden we bij haar een ernstige bloedarmoede waar ze nog maanden van zal moeten herstellen. Een bloedtransfusie is in België al niet evident, laat staan dat we er hier in Guatemala voor moeten gaan.

En toch...ondanks het hard werken...vind ik het hier echt heeeeeeeeeeel plezant...ik leer hier zoveel bij...ik heb enorm veel voldoening en mijn apreciatie voor "water, eten, elektriciteit..." groeit met de dag!
En we hebben ook echt heel veel plezier. Ik heb zelfs mijn eerste taart gebakken in Pojom (Cis! ik heb je receptje geprobeerd). Ze was echt KEIhard. Ideaal om de tanden op kapot te bijten, maar no worries: Wouter, Miet, Ineke en Sandra hebben ervan genoten...op een half uurtje tijd was ze helemaaaaaaaaaaaal op!! (zie foto)

Vandaag gingen Sandra en ik taart bakken om te geven aan de vrouwen die morgen op consulta komen. Het is immers morgen wereld-vrouwendag...helaas pindakaas... Sandra is samen met Wouter en Miet onderweg met Catarina, 18 jaar, zwanger van een tweeling en in arbeid! Ik hoop dat ze op tijd in het ziekenhuis geraken. Sandra weet en kan enorm veel, maar heeft nog nooit een bevaling gedaan en dan direct een tweeling. Nu ja, ik moet vertrouwen hebben. We doen wat we kunnen.

Bueno! Ik ga verder werken...de opleiding van de promotoren voorbereiden, de rugzak van de emergencias uitwassen, koken. Het zal weer snel avond zijn. Time flies when you are having fun!

Dikke kussen
(en speciaal extra dikke kussen voor Gwen en Jeff (merci voor het pakje), voor mijn mama, Cis en tante Monique (merci voor jullie briefje))
Katalina